Τα φωτοβολταϊκά σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Το κόστος παραγωγής τους έχει πέσει στα 1,35 σεντς η κιλοβατώρα στο Αμπου Ντάμπι και στο 1,6 σεντς στην Πορτογαλία. Βρισκόμαστε όμως μόνο στην αρχή ενός νέου εντυπωσιακού πτωτικού κύκλου.
Πέρυσι τα φωτοβολταικά κάλυψαν το 2% της παγκόσμιας παραγωγής ηλέκτρισμού. Οταν αυτά θα φτάσουν να καλύπτουν το 8% της παγκόσμιας παραγωγής ηλεκτρισμού, τότε το κόστος της παραγόμενης από αυτά ενέργειας θα πέσει στο 50% του σημερινού.
Η εκτίμηση προέρχεται από τον Ραμέζ Νάαμ, έναν από τους κορυφαίους αναλυτές διεθνώς σε θέματα ενεργειακού μετασχηματισμού. Σύμφωνα με τον ίδιο όταν 2.400 GW ηλιακής παραγωγής θα φτάσουν να καλύπτουν το 8% των παγκοσμίων αναγκών σε ρεύμα ετησίως, τότε, στις πιο ηλιόλουστες περιοχές του πλανήτη, όπως στην Καλιφόρνια, θα μιλάμε για τιμές της τάξης των 2,5 σεντς η κιλοβατώρα. Αντίστοιχα στην Β.Ευρώπη αυτές θα κυμαίνονται στα 4-5 σεντς.
Σύμφωνα μάλιστα με ένα ακραίο, αλλά όχι απίθανο σενάριο, που παρουσίασε πρόσφατα ο αμερικανο-αιγύπτιος αναλυτής και πρώην στέλεχος της Microsoft, κάποια στιγμή στο απότερο μέλλον, η παραγωγή ηλιακής ενέργειας θα φτάσει στα… 19,2 ΤW. Δηλαδή τόσα, όσα απαιτούνται για να καλύψουν τα 2/3 της τρέχουσας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στον κόσμο. Δεδομένου ότι ο ήλιος λάμπει μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας, αυτό φαίνεται αβάσιμο. Ο Ραμέζ Νάαμ έχει διαφορετική άποψη. H ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας θα αυξηθεί με γεωμετρικούς ρυθμούς τις επόμενες δεκαετίες, όπως και η ζήτηση για φθηνότερη ηλεκτρική ενέργεια, για μια σειρά από λόγους, όπως :
- Ένας πλουσιότερος κόσμος αναδύεται μακροπρόθεσμα. Τα εισοδήματα και η κατανάλωση θα αυξάνονται σε αρκετές από τις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου ολοένα και περισσότερο.
- Η χρήση του ηλεκτρισμού στις μετακινήσεις θα γενικευθεί. Τις επόμενες δεκαετίες οι χερσαίες μεταφορές θα είναι ηλεκτροκίνητες, αυξάνοντας την παγκόσμια ζήτηση για ρεύμα έως και 50%.
- Η ζήτηση θα γίνεται όλο και πιο ευέλικτη. Η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας (συμπεριλαμβανομένης της φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων) θα γίνεται ολοένα και πιο ευέλικτη. Τα επόμενα χρόνια θα προτιμάται ολοένα και περισσότερο η χρήση ηλεκτρικής ενέργειας στις ώρες που αυτή είναι φθηνότερη.
- Φθηνή αποθήκευση ενέργειας. Η φθηνή αποθήκευση ενέργειας θα επιτρέπει τη χρήση της παραγόμενης από ήλιο ενέργειας το βράδυ, αυξάνοντας την ποσότητα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί επί 24ώρου βάσεως.
- Απανθρακοποίηση της βιομηχανίας. Η φθηνή καθαρή ηλεκτρική ενέργεια θα χρησιμοποιείται για την τροφοδοσία είτε εργοστασίων, είτε για την παραγωγή υδρογόνου, ικανού να χρησιμοποιηθεί από την βιομηχανία. Τέτοιες χρήσεις αφορούν για παράδειγμα την τσιμεντοβιομηχανία και ευρύτερα την παραγωγή θερμότητας.
Πότε θα δούμε τόσο χαμηλές τιμές
Το ερώτημα είναι πόσο γρήγορα θα φτάσουμε να δούμε τόσο χαμηλές τιμές. Εξέλιξη που δεν εξαρτάται μόνο από την τεχνολογία ή την οικονομική πρόοδο, αλλά και από την αντίσταση των κατεστημένων συμφερόντων, από νοοτροπίες, δηλαδή από την ίδια την πολιτική.
Σύμφωνα με το σενάριο αειφόρου ανάπτυξης του IEA, η ηλιακή ενέργεια θα αυξάνεται με ρυθμό 16% ετησίως. Επιπλέον, σύμφωνα με το πιο πρόσφατο World Energy Outlook του ΙΕΑ, η ηλιακή βιομηχανία δεν βρίσκεται μακριά από την επίτευξη τέτοιων επιδόσεων. Και μπορεί μια ετήσια αύξηση 16% να θεωρείται μικρή μπροστά στο σχεδόν 40% το οποίο πέτυχε η ηλιακή βιομηχανία μεταξύ 1998 και 2018, αλλά και πάλι ως ποσοστό είναι πολύ μεγάλο.
Σύμφωνα επομένως με το σενάριο ετήσιας αύξησης 16% της παραγωγής ηλεκτρισμού από ηλιακή ενέργεια, τότε, όπως εκτιμά ο Ραμέζ Νάαμ, κατά την περίοδο 2030-2035, θα φτάσουμε να δούμε σχεδόν μηδενικά κόστη στα πιο ηλιόλουστα σημεία του πλανήτη. Τότε θα βρισκόμαστε στην τρίτη φάση της καθαρής ενέργεας, όπως λέει χαρακτηριστικά. Κατά την πρώτη φάση, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ήταν εξαρτημένες από την πολιτική, επειδή δεν ήταν ανταγωνιστικές από άποψη κόστους χωρίς την ύπραξη παχυλών επιδοτήσεων. Κατά την δεύτερη φάση, αυτήν που διανύουμε σήμερα, οι ΑΠΕ είναι αυξητικά ανταγωνιστικές έναντι των υδρογονανθράκων, με όρους εγκατάστασης νέας ισχύος. Στην τρίτη φάση, η οποία έπεται, κάθε παραγωγός ενέργειας θα επιλέγει να επενδυσει αποκλειστικά και μόνο σε ΑΠΕ. Τα κόστη τους θα είναι τόσο χαμηλά, ώστε θα είναι πολύ πιο συμφέρουσες από τη λειτουργία μονάδων ηλεκτροπαραγωγής με άνθρακα ή φυσικό αέριο.
Την τελευταία δεκαετία, οι τιμές παραγωγής ηλεκτρισμού από φωτοβολταικά έχουν πέσει μεταξύ 5 έως και 8 φορές, ανάλογα με την χώρα και την περίπτωση. Μάλιστα στα φωτοβολταικά πάνελ, το κόστος παραγωγής είναι πλέον κατά 350 φορές χαμηλότερο από τα επίπεδα στα οποία βρίσκονταν το 1979,
Σήμερα, νέες επενδύσεις από το Νέο Μεξικό έως την Αυστραλία και φιλόδοξα σχέδια για καινούργιες mega- μονάδες παραγωγής υδρογόνου στην Κίνα, δίνουν τον τόνο στην παγκόσμια αγορά των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η οποία, παρά τις αρχικές αναταράξεις λόγω COVID19, δείχνει να ανακτά πολύ γοργά την δυναμική της.
(energypress.gr)
